Дуои тавба аз сураи Бақара
Худованди мутаъол дар китоби шарифаш фармудааст:
{Маро бихонед, то шуморо иҷобат кунам, ҳаройна, онон, ки аз парастиши Ман саркашӣ мекунанд, ба хорӣ вориди ҷаҳаннам мешаванд} (Ғофир: 60).
Ва маънои суханони Худованд дар ин ҷо ин аст, ки Худованд ба бандагонаш мефармояд: Маро бихонед ва он чиро, ки мехоҳед, аз Ман бихоҳед, то хоҳишҳо ва дархостҳои шуморо ҷавоб диҳам ва иҷро кунам.
Дуъои имруза аз Куръони карим, ки аз сураи Бакара ояти 128 аст.
Эй Парвардигори мо, моро барои худ мусалмон ва аз авлоди моро барои худ уммате мусалмон бигардон ва ойини моро ба мо нишон деҳ ва моро биёмурз, ки Ту омурзандаву меҳрубонӣ (128)
