Мехохам хоберо таъбир кунам, ки падари мархумам дар хоб омадааст ва хуб буд, аммо хамеша дар хоб гумон мекунам, ки вай мурдааст ва ман инро медонам, аммо ман фаҳмидам, ки ӯ зинда аст ва аз дидани ӯ хурсанд шудам.