Аҷоибтарин расмҳои муҳаббат
Акнун аксҳои ишқро ба таври наву равшан тамошо кунед ва як гурӯҳи наве, ки аз фарҳангҳои гуногуни ишқ дар саросари ҷаҳон гирифта шудааст ва бо ифодаҳои мухталиф аз ҳамдигар.Бо ишқ чизҳо ҷамъ мешаванд ва моро ба ҳам меоранд.Аз ибтидои офариниш муҳаббат дар байни Одаму Ҳавво оғоз ёфт.Бинобар ин оила барпо шуд ва насли онҳо то имрӯз идома дошт ва ҷаҳон бо ишқу муҳаббат, на танҳо муҳаббати одамон, балки муҳаббати ашё низ мисли ишқ ба кор аст. Хар яки мо дар коре кор мекунем ва агар онро дуст дорад, дар ин кор бартарй дорад