Суратҳои дуо барои хутбаи мурдагон
Инак чанд аксе, ки дар худ дуъо барои мурдагон дорад, то дар хакки мурдатон дуо кунед.Марг ягона вокеияти зиндагии мост ва он хеле наздик аст ва дар хар лахза меояд.Бинобар ин мо бояд ба он комилан омода бошем. Омодагӣ аз намоз дар сари вақт хондан, ахлоқ, амалҳои нек ва маҳдуд кардани гуноҳу гуноҳ аст ва дар сурати анҷом додани он бояд тавба кунед ва аз Худо бихоҳед, ки ҳама вақт шуморо ҳидоят кунад ва чунон ки Расули Худо (с) дар ҳадиси хеш фармудаанд. ҳадиси шариф аз Абуҳурайра (р) ривоят аст, ки Расули Худо (с) фармуд: Агар фарзанди Одам бимирад, аъмоли ӯ ба ҷуз се чиз қатъ мешавад: Садақа банда. духтар, илме, ки ба ӯ суд мекунад ва ё писари солеҳе, ки барояш дуо мекунад, ривояти Муслим
Аз ин ҷо дуои мурдагонро бо раҳмат тамошо кунед
Аз ин рӯ, шумо метавонед бо анҷоми яке аз се амале, ки Паёмбар (с) фармудаанд ва инчунин намози ҷанозаи касоне, ки онро бар ашхоси ношиносе мехонанд, савоби хешовандони мурдаатонро афзун кунед. Дуо барои мурдагон Ва қиссаҳо ва ибораҳо дар бораи марг, чӣ мусибат ва имтиҳонҳои Худо барои мо
ҳаёт6 сол пеш
Ташаккур, Худо мукофотатонро диҳад
محمد5 сол пеш
Ва шумо иншоаллоҳ
Ризвон5 сол пеш
раҳмати Худо аз илми ту