Муқаддима ба маводи мухаддир
Худованд инсонро гиромӣ дод ва аз бисёр махлуқот ҷудо кард ва ӯро аз чизҳои зиёде фарқ кард ва барои ӯ ақл биёфарид ва ҳар чизеро, ки дар атрофаш буд, тобеи ӯ сохт, то аз он баҳра барад ва ӯро аз неъмати ақл, ки дар бораи офариниш ихтироъ ва андеша мекунад, баҳраманд сохт. Худоё (ҷ.ҷ.) пас баракати ақл бояд ҳифз шавад, пас бо мастӣ ва маводи мухаддир онро аз даст надиҳед Пахши имрӯзаи мо дар бораи маводи мухаддир, оқибатҳои истифода аз он ва мушкилоте, ки дар пайи он аст.
Радиои мактаб дар бораи тамокукашӣ ва маводи мухаддир
- Маводи мухаддир яке аз чизҳое аст, ки боиси сустӣ ва танбалӣ аст ва моддаҳое ҳастанд, ки ба одамон таъсир карда, аз ғофилӣ аломатҳои зиёде ба мисли заъф ва эҳсоси дурӣ аз воқеият боқӣ мегузоранд.Ин аст, ки маводи мухаддир боиси мушкилоти зиёд мегардад. ва ба системаи асаби бадан хавф дорад.
- Сабабҳои паҳншавии маводи мухаддир бисёранд, ки муҳимтарини онҳо пошхӯрии оила, дучори фақр, фирор аз ташвишҳо, ҳамроҳӣ кардани дӯстони бад ва дигар сабабҳо мебошанд.
- Дар мавриди хисороте, ки дар натиҷаи нашъамандӣ ба онҳо мерасад, инҳо хастагии ҷисмонӣ, хастагии рӯҳӣ, хотираи заиф, аз даст додани пул, исрофкорӣ, хотираи заиф, набудани фаъолияти ҳаррӯза ва қобилияти ба таври муқаррарӣ амалӣ кардани ҳаёт мебошанд. , вайрон шудани системаи асаб ва нафаскашӣ, системаи гардиши хун ва дигар системаҳои бадан ва дучор шудан ба хатарҳои зиёди саломатӣ.
- Пешгирӣ аз табобат беҳтар аст ва дурии комил аз маводи мухаддир ва наафтидан ба онҳо яке аз муҳимтарин чизҳоест, ки барои нигоҳ доштани ҷисм ва умуман ҳаёти шумо кӯмак мекунад.
Радиои мактаб дар бораи маводи мухаддир ва зарари онҳо
Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) аз ҳар масткунанда ва тӯҳмат манъ кардааст, зеро тӯҳмат он чизест, ки узвҳои баданро карахт ва ором мекунад ва нашъамандӣ ин аст, зеро маводи мухаддир бад аст ва ба дин ва зиён мерасонад. ба инсон ёди Худоро фаромўш созад ва бисёре аз намозҳояшро зоеъ гардонад ва ҳаёву ҳасад ва чавгонбозиро дур созад ва дар анҷом додани корҳои ҳаром аз дуздиву зишт ва ситам, куштор ва нофармонии падару модар кумак кунад.
Сархати Қуръони Карим дар бораи маводи мухаддир
(Худованд) мефармояд: «Ва дар роҳи Худо харҷ кунед ва худро ба ҳалокат наандозед ва некӣ кунед, ки Худо некӯкоронро дӯст медорад» (ояти 195, сураи «Бақара»).
Дар бораи маводи мухаддир барои радиои мактаб сӯҳбат кунед
Аз Ибни Умар (р) ривоят аст, ки Паёмбар (с) фармуданд: «Ҳар як масткунанда хамр аст ва ҳар як масткунанда ҳаром аст» [Ривояти Муслим].
Ва боз фармуд: «Аз гандум май аст, аз ҷав май аст, аз мавиз шароб аст, аз хурмо шароб аст ва аз асал май аст ва аз ҳар масткунандаро манъ мекунам» [Ривояти Абудовуд].
Аз Вобил Ҳадрамӣ ривоят аст, ки Ториқ ибни Сувайд аз паёмбар (с) дар бораи шаробе, ки барои дору месозад, пурсид ва фармуд: "Ин дору нест, балки беморӣ аст" (ривояти Муслим).
Дар ҳадиси саҳеҳе, ки аҳли суннат ривоят кардаанд, фармудаанд: «Ҳар кас, ки шароб менӯшад, тозиёна бизанед ва агар менӯшад, тозиёна кунед ва агар менӯшад, тозиёна кунед ва агар чорум бинӯшад, бикушед».
Ҳикмат дар бораи маводи мухаддир барои радиои мактаб
Шиори тарғибгарон ҷомеа ва кишвари шуморо хароб кард, ҳама чизро хароб кард.
Алаф барои шумо марги суст аст.
Қатл ҷазои мувофиқтарин барои тиҷорати марг аст.
Маводи мухаддир як оилаи марговар аст.
Хашиш гаронтарин чиз ва нархи бадтарин мол аст.
Ҷанги сахттарин ин ҷанги маводи мухаддир дар асабҳои шумост.
Барномаи мукаммал оид ба маводи мухаддир
Тадқиқотҳои охирин ва илмҳои табиатшиносӣ ва равоншиносӣ тасдиқ карданд, ки маводи мухаддир ва маводи мухаддир ба марказҳои асаб ва марказҳои тафаккур таъсири мустақим доранд, аз ин рӯ, мо бояд аз ҳама намуди доруҳо огоҳ кунем, хоҳ онҳо ба таври возеҳ ҳамчун маводи мухаддир номбар шудаанд ё чизе, ки ба системаи асаб таъсир мерасонанд ва зарари зиёд.
Сухбати пагохирузй дар бораи нашъамандй барои радиои мактаб
Ҳифзи ақл яке аз панҷ ҳадафи муҳимтарини шариат аст, ки ҳифзи дин, ҳифзи нафс, ақл, пул, насаб ва пеш аз иззатро дар бар мегирад.
(Худованд) фармуд: «Эй касоне, ки имон овардаед, шароб, қимор, ёдгориҳо ва тирҳо аз кори шайтон палиданд, аз он парҳез кунед, то бимиред» (90).
Дар мавриди ҳукми кишт ва тиҷорат дар он бошад, мувофиқи ризоияти илмӣ ҳаром аст ва ҳар он чизе, ки ба ҳаром мебарад, ҳаром аст, он ҳазрат (с) фармуданд: «Худованд фурӯши шаробро ҳаром кардааст. , гушти мурда, хук ва бутхо».
Оё шумо дар бораи маводи мухаддир медонед
Табибон исбот кардаанд, ки маводи мухаддир сабаби асосии саратон ва норасоии масуният (СПИД) мебошанд.
Маводи мухаддир як бемории ногузир аст, ки дар торикӣ барои куштани одамон ва хӯрдани мерос ва арзишҳои иҷтимоӣ.
Муҳимтарин хислатҳои истеъмолкунандагони маводи мухаддир камолоти равонӣ, сустии эътиқоди динӣ, бепарвоӣ, беақлӣ, пайдоиши рафторҳои зиддиҷамъиятӣ, риоя накардан ба урфу одат ва одатҳои нек мебошад.
Истифодаи доруҳои хоб оқибат ба нашъамандӣ оварда мерасонад.
Маводи мухаддир ба монанди СПИД боиси аз даст додани иммунитет мешаванд.
Як нашъаманд барои худ, оила ва ҷомеаи ӯ хатарнок аст, зеро метавонад ба хашм омада, худ ё ҳар касеро, ки дар пеши назари худ пайдо кунад, бикушад.
Маводи мухаддир арзишҳои исломиро аз қабили ростқавлӣ, меҳрубонӣ, амр ба маъруф ва наҳй аз мункар, поквиҷдонӣ, сабру таҳаммул ва ҳамкорӣ дар некиву тақво барҳам медиҳад.
Ҳар кас, ки ба нашъамандӣ ва мастӣ гирифтор шавад, тавбааш пазируфта мешавад, агар тарк кунад ва бо нияти холис баргардад ва аз гузашти худ пушаймон шавад, тавбаи холис гуноҳро маҳв мекунад.
Дабистони бад хонаи беморӣ дар афтодан ба ботлоқи машрубот ва маводи мухаддир аст.
Истеъмолкунандагони маводи мухаддир вояи аввалро ройгон медиҳанд, то қурбониёни худро ҷалб кунанд.
Хулоса дар бораи маводи мухаддир барои радиои мактаб
Яке аз муњимтарин иллатњое, ки дар натиљаи нашъамандї ба вуљуд меояд, ин каљравї, нашъамандї, дурї аз оила ва парастор ва наздикї бо дўстони бад аст.Бинобар ин мо бояд огоњии ќавї пањн кунем ва дўстонро бодиќќат интихоб кунем ва аз Худованди мутаъол (љалла ва љалла) ҳидоят талаб кунем. ҷавонони ислом ва ҳидояташон ба он чизе, ки Ӯ дӯст медорад ва аз он розӣ аст.
ير معروف3 сол пеш
Шукр